Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu

Ustawą z dnia 16 października 2019 roku o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, która weszła w życie 30 listopada 2019 roku (dalej: ustawa zmieniająca) dokonano nowelizacji obowiązującej dotychczas ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z dnia 1 marca 2018 roku (dalej: ustawa AML).

Celem wprowadzenia nowelizacji ustawy AML była konieczność pełnego i prawidłowego wdrożenia do polskiego prawa dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015 / 849 z dnia 20 maja 2015 roku w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648 / 2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE.

Przeczytaj także:

Nowelizacja ustawy AML dotycząca implementacji Dyrektywy V AML (z 30 marca 2021)

Projekt ustawy o Systemie Informacji Finansowej

Kluczowe zmiany w ustawie zmieniającej

Znowelizowano art. 129 ustawy AML poprzez objęcie obowiązkami dotychczas uregulowanymi w art. 129 ustawy AML także beneficjentów rzeczywistych oraz osoby zajmujące kierownicze stanowiska instytucji obowiązanych wskazanych w art. 2 ust. 1 pkt 16 i 18 ustawy o AML (wypełnienie obowiązku niekaralności, a także obowiązek posiadania wiedzy lub doświadczenia w zakresie działalności wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 16 i 18 ustawy AML). Konsekwencją zmiany art. 129 ustawy o AML jest odpowiednia nowelizacja art. 153 ust. 2 ustawy AML.

Znowelizowano art. 154 ustawy AML, na podstawie którego poszerzono katalog podmiotów, w stosunku do których możliwe jest stosowanie kar i środków przewidzianych w art. 154 ustawy AML, o członków organu zarządzającego oraz inne osoby fizyczne odpowiedzialne za naruszenia przez instytucje obowiązane przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. W dotychczasowym brzmieniu ustawy przewidziano możliwość nałożenia kary administracyjnej jedynie na osoby wyznaczone na podstawie art. 7 ustawy, pomijając możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności przedstawicieli kadry kierowniczej wyznaczonych na podstawie art. 6 oraz art. 8 ustawy.

Zgodnie z ustawą zmieniającą, art. 154 ustawy AML otrzymał brzmienie:

„Art. 154 (Kary pieniężne dla osób pełniących funkcje zarządcze w instytucjach obowiązanych)
W przypadku stwierdzenia naruszenia przez instytucję obowiązaną obowiązków, o których mowa w art. 147 lub art. 148, organy, o których mowa w art. 151 ust. 1, mogą nałożyć na osobę, o której mowa w art. 6-8, odpowiedzialną za wykonanie obowiązków określonych w ustawie w czasie, w którym naruszono te przepisy, karę pieniężną do wysokości 1.000.000 zł. Do nakładania kary, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 150 ust. 4 i 5 oraz art. 152.”

Podmioty, do których obecnie odnosi się art. 154 ustawy AML obejmują:

• Kadrę kierowniczą wyższego szczebla odpowiedzialną za wykonywanie obowiązków określonych w ustawie AML.
• Osobę odpowiedzialną za wdrażanie obowiązków określonych w ustawie AML, w przypadku instytucji obowiązanej, w której działa zarząd lub inny organ zarządzający, wyznaczoną spośród członków tego organu.
• Pracowników zajmujących kierownicze stanowisko odpowiedzialnych za zapewnienie zgodności działalności instytucji obowiązanej oraz jej pracowników i innych osób wykonujących czynności na rzecz tej instytucji obowiązanej z przepisami o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.